جمع آوری، شناسایی و بررسی مصارف سنّتی منتخبی از گیاهان شهر بابل

گیاهان به عنوان منبع لایزال و ناگزیر غذایی و درمانی از دیرباز مورد توجه بشر بوده اند و در سال های اخیر این توجه دو چندان شده است. در این راستا به نظر می رسد انجام مطالعات اتنوبوتانی راهکاری برای ساماندهی و پاسخگویی به این نیاز روز افزون به گیاهان دارویی باشد. سرزمین ایران با سابقه ی دیرین تاریخی، فرهنگی و تنوع جغرافیایی می تواند خاستگاه مناسبی برای چنین مطالعاتی باشد. مطالعه ی حاضر در جهت جمع آوری، شناسایی و بررسی اتنوبوتانی گیاهان منطقه ی بابل صورت پذیرفته است. در این مطالعه گیاهان جمع آوری شده متعلق به 55 خانواده بودند که در این بین خانواده های asteraceae ، rosaceae و lamiaceae هرکدام به ترتیب با 8 ، 8 و 7 گونه ی گیاهی بیشترین سهم را به خود اختصاص دادند. از آنجایی که در استان مازندران نیز پراکنش خانواده های مذکور نسبت به بقیه ی خانواده ها بیشتر است، یافته ی مذکور قابل پیش بینی بود. از میان گیاهان جمع آوری شده، 15 گونه دارای کاربرد محلی و سنّتی بوده و 4 گونه نیز مصرف خوراکی داشتند. گیاهان دارای مصرف سنّتی، بیشتردر خانواده های asteraceae، lamiaceae و apiaceae قرار داشتند. با توجه به این نتایج به نظر می رسد نگاه ویژه به مستندسازی فرهنگ درمانی ایرانیان می تواند ضمن حفظ این میراث راهگشای پژوهش های بسیاری گردد.